عوامل پیش بینی کننده پاسخ و مقاومت به هورمون تراپی در سرطان پستان

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 254

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJBD-1-2_007

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

سالها است مشخص گردیده که شروع تاموکسیفن بلافاصله پس از جراحی در سرطان های اولیه پستان به عنوان درمان کمکی باعث کاهش عود و مرگ ومیر میشود. در بیماران دارای گیرنده استروژن (ER+) این تاثیر آنقدر زیاد است که تمام بیماران تا 5سال این دارو را مصرف می کنند. بسیاری حتی عقیده داشتهاند که بیماران فاقد گیرنده استروژن (ER-) و حتی دارندگان مقدار قلیل گیرنده استروژن (ER-poor) هم از این دارو سود می برند.ولی این مسیله در سالهای اخیر رد شده است. البته عقیده کلی بر آن است که اگر بیمار (ER-) باشد لیکن گیرنده پروژسترون مثبت (PR+) گزارش نشود، احتمالا اشتباه در گزارش یعنی منفی کاذب در کار است و این بیماران را باید (PR+) در نظر گرفت.البته بیماران (PR+) هم کاملا هتروژن هستند. یعنی بسیاری از آنها به تاموکسیفن پاسخ می دهند و تعدادی پاسخ نمی دهند.

نویسندگان

Mitchell Dowsett

From the Academic Department of Biochemistry, Royal Marsden Hospital, London, United Kingdom.