متغیرهای کلان اقتصادی و درآمد شهرداری ها (مطالعه موردی شهرداری شیراز)

مهمترین وظیفه شهرداری ها ارایه خدمات بهتر شهری است که یکی از عوامل اثرگذار بر میزان موفقیت شهرداری ها در انجام این وظیه مهم داشتن درآمد مکفی است. از سوی دیگر، با تصویب سیاست خودکفایی شهرداری ها در سال 1362 سهم پرداخت های مالی دولت به شهرداری ها کاهش جدی یافت. همچنین به همراه این سیاست تعدیل اقتصادی، عوامل دیگری همچون رشد سریع جمعیت شهری و واگذاری برخی از وظایف دولت به شهرداری ها موجب افزایش شدید نیازهای مالی شهرداری ها شده است(آل اسحاق و هداوند 1392). در این پژوهش به شناخت و بررسی عوامل اثر گذار بر درآمدهای شهرداری ها پرداخته شد. برای شناسایی عوامل اثر گذار بر درآمد شهرداری ها، بایستی به بررسی شرایط روز کشور همچون بررسی رشد اقتصادی کشور، نوسانات نرخ ارز، وضعیت بودجه دولت و سیاست های مالیاتی دولت و درآمدهای نفتی پرداخته شود. علاوه بر آن، شرایط کلان شهر موردنظر (در اینجا شیراز) همچون درآمد حاصل از گردشگری و ارتباطات خارجی، جمعیت شهری، میزان ساخت وساز (بازار مسکن) ، فضای کسب کار، متغیرهای نهادی ، میزان سرمایه گذاری، نسبت بازدهی زمین و مسکن بر سایر دارایی ها در شهر موردنظر باید به خوبی بررسی گردد تا این نهاد بتواند به خوبی برای تامین منابع مالی خود برنامه ریزی داشته باشد. به طور کلی می توان گفت که شهرداری ها دو منبع درآمدی دارند که شامل منابع داخلی و منابع خارجی است. به دلیل متعدد بودن عوامل اثر گذار در این مقاله تنها به بررسی متغیرهای کلان اقتصادی همچون رشد اقتصادی کشور، نوسانات نرخ ارز، وضعیت بودجه دولت و سیاست های مالیاتی دولت، درآمدهای نفتی و درآمدهای شهرداری شیراز پرداخته شده است. نتایج بیانگر این است که تولید ناخالص داخلی کشور در سال 1395 نسبت به سال 1390 نرخ رشدی در حدود 8 درصد داشته است در طول همین دوره نرخ رشد نرخ ارز 1.68، نرخ رشد مالیات در حدود 6 و نرخ رشد درآمدهای نفتی در حدود 11 درصد و درآمد شهرداری شیراز نیز نرخ رشدی برابر با 3.58 داشته است.

کلیدواژه ها:

شهرداری ها ، تعدیل اقتصادی ، منابع داخلی ، منابع خارجی ، بودجه دولت ، سیاست های مالیاتی دولت.