تدوین مولفه های اموزندگی محیطی با تاکید بر اموزش غیر مستقیم (نمونه موردی: محله فرهنگیان مشهد)

عواطف و احساسات و سلایق و طرز نگرش انسان ها از محیط تاثیر می پذیرد.محیط، مکانی است که یادگیری در آن اتفاق افتد و فراغت شرایط مساعد و مهیا را برای آموزش و یادگیری فراهم می کند. به بیانی دیگر می توان گفت که موقعیت و محیط یادگیری از عوامل بسیار موثر در یادگیری است. بنابراین فضا های باز و انعطاف پذیر و نظام های پویا میتواند امکانات اموزشی لازم را در اختیار تک تک یادگیرندگان قرار دهد.هدف از ارایه این پژوهش تدوین مولفه های اموزندگی محیطی معطوف به اموزش غیر مستقیم در فضا های عمومی است.روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی است. اطلاعات و داده ها از طریق پرسشنامه و روش میدانی گرد اوری شده است.نمونه گیری به روش تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران در میان 200 نفر از ساکنین محله فرهنگیان، تکمیل و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار pls انجام شده است.نتایج پژوهش نشان میدهد اموزش غیر مستقیم در محیط از طریق افزایش حضور پذیری مردم و تعاملات اجتماعی و اموزش اجتماعی سبب افزایش ادارک محیطی و انجام روابط اجتماعی مانند مشارکت بین افراد می شود.طراحی محیط هایی مختص گروه های سنی خاص برای ایجاد گروه های یادگیری و افزایش خلاقیت از طریق انعطاف پذیری محیط و تعبیه فضا های انعطاف پذیر و بدون کاربری در مراکز محله، همچنین وجود برخی کاربری ها و فرصت های کالبدی ،اموزش غیر مستقیم در محیط را تسهیل می نمایند.

کلیدواژه ها:

اموزش اجتماعی ، اموزندگی محیطی ، اموزش غیر مستقیم ، محله فرهنگیان