رابطه معنای زندگی، زندگی در زمان حال و سرزندگی ذهنی در معلمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه معنای زندگی، زندگی در زمان حال و سرزندگی ذهنی در معلمین مدارس انجام شد. طرح تحقیق از نوع همبستگی بود. بدین منظور تعداد 90 نفر ازمعلمان زن و مرد مقطع متوسطه دوره دوم در شهر کرمان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس سرزندگی ذهنی رایان و فردریک (1997)، پرسشنامه زندگی در زمان حال پرلز (1393) و پرسشنامه معنای زندگی استیگر و همکاران (2006) استفاده گردید. بهمنظور تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معناداری آن استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین سرزندگی ذهنی و زندگی در زمان حال همبستگی مستقیم معنادار وجود داشت. اما نتایج نشان داد که بین معنای زندگی و سرزندگی ذهنی و همچنین بین معنای زندگی و زندگی در زمان حال همبستگی وجود ندارد. نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که زندگی در زمان حال با سرزندگی ذهنی رابطه مثبت معناداری دارد و میتواند سرزندگی ذهنی را به طور معناداری پیش بینی کند. اما در این پژوهش بین معنای زندگی با سرزندگی ذهنی و زندگی در زمان حال رابطهای به دست نیامد و در این رابطه باید تحقیقات بیشتری صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

سرزندگی ذهنی ، معنای زندگی ، زندگی در زمان حال