استفاده از مدل برنامه ریزی بیان ژن در برآورد پارامتر میزان مواد جامد محلول در آب (مطالعه موردی: رودخانه کشکان)

رودخانه ها به عنوان اصلی ترین و مهمترین منابع آب سطحی هستند که نقش مهمی در تامین آب مورد نیاز فعالیت هایمختلف مانند کشاورزی, صنعت, شرب و تولید برق دارند. میزان کل مواد جامد محلول یا TDS به عنوان عامل مهمی درمباحث کیفی رودخانه ها مطرح میباشد. در مطالعه حاضر جهت پیشبینی مواد جامد محلول رودخانه از مدل برنامه ریزیبیان ژن به عنوان مدلی هوشمند استفاده گردید. بدین منظور جهت مدلسازی میزان مواد جامد محلول در آب رودخانهکشکان واقع در استان لرستان از متغیرهای هیدروژن کربنات ( Hco3) ، کلرید (Cl)، منیزیم (mg) ، کلسیم,(Ca)سدیم (Na)، هدایت الکتریکی (EC)، PH و دبی جریان به عنوان ورودی و مواد جامد محلول در آب (TDS) بهعنوان خروجی مدل، طی دوره آماری 1370-1395 در مقیاس زمانی ماهانه استفاده شد. معیارهای ضریب همبستگی،ضریب نش ساتکلیف و ریشه میانگین مربعات خطا برای ارزیابی مدل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد الگوهایترکیبی ورودی عملکرد بهتری نسبت به سایر الگوها دارد. همچنین نتایج نشان داد ساختار متشکل از چهار عملگر اصلیریاضی خطای کمتری نسبت به سایر ساختارها در مدل برنامه ریزی بیان ژن ارائه کرده است..

کلیدواژه ها:

تخمین ، مواد جامد محلول ، رودخانه کشکان ، برنامه ریزی بیان ژن