شناسایی و تحلیل موانع اجرایی ارائه آموزش مجازی در نظام دانشگاهی ایران

با ورود فناوری های نوین در عرصه های مختلف زندگی بشر، نظام دانشگاهی نیز از این پدیده در امان نمانده است و اساس آموزش عالی فعلی را نشانه رفته است. این فناوری با خود، فرصت های جدید یادگیری به همراه دارد. بسیاری از اهداف نظام آموزش عالی که غیر قابل تحقق تلقی می شد، اینک با توسعه فناوری ای نوین ارتباطات و اطلاعات، در حال تحقق است. از سویی در حال حاضر تمایل جوانان کشور به ادامه تحصیلات دانشگاهی افزایش یافته است، این مسئله با توجه به تحولات اخیر جهانی و ورود به عصر اطلاعات، طراحان و مجریان نظام دانشگاهی را با چالش اساسی مواجه ساخته که با بهره گیری از آموزش مجازی می توان بر آن فائق آمد. در این میان، عوامل متعددی آموزش مجازی در آموزش عالی را با مشکل روبرو کرده است که به عنوان موانع توسعه این نوع آموزش محسوب می شوند و شناسایی آنها در پیشبرد اهداف یک امر ضروری می باشد. حال این سوال مطرح است که چه موانعی برای آموزش مجازی در نظام دانشگاهی کشور وجود دارد در این راستا جهت یافتن پاسخ از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. طبق نتایج بدست آمده، متغیرهای مربوط به موانع اجرایی ارائه آموزش مجازی در نظام دانشگاهی در قالب پنج دسته طبقه بندی شدند که شامل موانع فنی، موانع مهارتی، موانع اخلاقی، موانع محتوایی و موانع فرهنگی هستند

کلیدواژه ها:

موانع اجرایی ، آموزش مجازی ، نظام دانشگاهی ، آموزش الکترونیک ، آموزش عالی ایران