بررسی تاثیر توانمندسازی نیروی انسانی بر بهره وری کارکنان

این مقاله به لحاظ شیوه تحقیق در زمره پژوهش های کیفی با تاکید بر رویکرد نظریه زمینه ای قرار دارد.اطلاعات مورد نیاز برای تعیین تاثیر توانمندسازی بر نتایج وخروجی های سازمان که منجر به بهره وری می شود از درون تحقیقات علمی –پژوهشی انجام شده در سطح جهان وقابل دسترس در مراجع مختلف ومرتبط با موضوع استخراج گردیده است. درجستجو درمراجع مختلف، حدود 12 مستند به دست آمد.این منابع بر حسب قلمرو این تحقیق پالایش گردید به گونه ای که 17 مورد از آنها به لحاظ شباهت متغیرها وروش شناسی دراین تحقیق مورد استفاده قرارگرفت. از میان مدل های توانمندسازی، از آنجا که مدل کوئین و اسپریتزر کامل تر بوده و بقیه مدل ها را در بر می گیرد، اثرات توانمندسازی براساس مدل مذکور مورد بررسی قرار گرفته است و اثرات ابعاد روانی و ساختاری توانمندسازی بعنوان متغیر مستقل بر عوامل تقویت کننده بهره وری بعنوان متغیر وابسته، با الهام گرفتن از این مدل مورد بحث قرار گرفته است. کلیه یافته ها مورد مطالعه دقیق قرارگرفت ونتایج حاصله مقوله بندی گردید. درمرحله بعد، نتایج با استفاده از الگوی کوئین و اسپریتزر برای مولفه های توانمندسازی موثر بر بهره وری منابع انسانی دسته بندی گردید و فراوانی مطلق برای هر مولفه محاسبه شد.نتایج نشان می دهد که غالب یافته های تایید شده تحقیقات مورد بررسی، بر این موضوع تاکید دارند که توانمندسازی منابع انسانی به ترتیب اولویت احساس شایستگی، احساس معناداری، تفویض اختیار، احساس خودتعیینی، توسعه توانایی ها، احساس اعتماد، تسهیم اطلاعات، مسولیت پذیری، مشارکت در تصمیم گیری و احساس موثر بودن، با عواملی که موجب بهره وری نیروی انسانی در سازمان می شود، ارتباط دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، رضایت شغلی ، نوآوری ، تعهد سازمانی ، مشارکت سازمانی ، بهره وری نیروی انسانی