بررسی نظارت قضایی بر اعمال اداری در دیوان عدالت اداری

کنترل اداری و پارلمانی، در عین اینکه دارای اهمیت فراوانی است، ولی به تجربه ثابت شده است که این نوع نظارت ها بیشتر برای ارزیابی درجه پیشرفت هدف ها و برنامه ها سودمندند، تا جوابگوی دعاوی و شکایات افراد از دستگاه اداری، که به عنوان یک حق مسلم قانونی برای افراد شناخته شده است. باشد. مسلما در اصلاحات اداری، اصول و روش های نظارت اداری و پارلمانی را به گونه ای که به موقع و بی طرفانه و موثر باشد، نمی توان از نظر دور داشت لکن آنچه در اینجا موردنظر است کنترل و نظارتی است که باید به وسیله قوه قضاییه، یعنی دادگاه ها انجام شود تا ماموران اداری احیانا از اختیارات قانونی خود تجاوز، تخطی و سوءاستفاده نکنند و حقوق افراد ضایع نشود. نظارت قضایی بر اعمال دولت از بنیان های دولت قانونمدار شناخته می شود و شامل نظارت بر اقدامات اجرایی ومقررات دولتی می گردد. در نظام های حقوقی مختلف با توجه به ساختار سیاسی و حقوقی هر کشور نظارت قضایی به نحو متفاوتی اعمال می گردد. در این راستا محقق در مقاله حاضر نظارت قضایی بر اعمال اداری در دیوان عدالت اداری را تبیین نموده و به بررسی صلاحیت و اختیارات دیوان عدالت اداری در نظارت بر تصمیمات و اعمال اداری پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش با تکیه بر اسناد و مدارک کتابخانه ای و مکتوب از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد و در نهایت چنین نتیجه گیری شده است که؛ دیوان عدالت اداری از دستاوردهای مهم و پرارزش انقلاب اسلامی است که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پیش بینی شده است. این دیوان در پشتیبانی از حقوق فردی و اجتماعی و تحقق عدالت و رسیدگی به تظلمات، تعدیات و شکایات و حل و فصل دعاوی و رفع خصومات نقش مهمی ایفا می کند. بر طبق قانون دیوان، اعمال اداری خلاف قانون که قابل اعتراض و شکایت هستند، تصمیمات اداری، اقدامات اداری و آیین نامه های اداری را شامل می شوند.

کلیدواژه ها:

نظارت قضایی ، اعمال اداری ، دیوان عدالت اداری.