بررسی تاثیر عوامل انعطاف پذیری استراتژیک بر نتایج انعطاف پذیری استراتژیک با نقش میانجی ابعاد انعطاف پذیری استراتژیک و نقش تعدیلگر موانع انعطاف پذیری استراتژیک در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر عوامل انعطاف پذیری استراتژیک بر نتایج انعطاف پذیری استراتژیک با نقش میانجی ابعاد انعطاف پذیری استراتژیک و نقش تعدیلگر موانع انعطاف پذیری استراتژیک در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران می باشد. در این پژوهش 4 فرضیه بر اساس یک مدل مفهومی بررسی شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، مدیران شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران به تعداد 261 نفر می باشند از آنجا که تعداد جامعه آماری جزو جوامع محدود می باشد لذا برای تعیین حجم نمونه نیازی به نمونه گیری نمی باشد، و تمام جامعه به روش سرشماری به عنوان نمونه مورد پرسش قرار گرفتند. روش پژوهش کاربردی از نوع توصیفی- علی است، ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد مشتمل بر32سوال که بر اساس روایی صوری و پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ(بالای 70 درصد) مورد تایید قرار گرفت، برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS20 و AMOSE استفاده شده است . فرضیه های پژوهش از طریق آزمون تحلیل مسیر به روش معادلات ساختاری تایید شدند. یافته های حاصل از این مطالعه نشان می دهد از نتایج انعطاف پذیری استراتژیک در شرکت، عملکرد برتر، مزیت رقابتی، بهبود فرآیند تصمیم گیری،کاهش خطر و عدم اطمینان، افزایش مقاومت در برابر بحران ها ، جستجوی موثرتر فرصت ها، ترویج یادگیری سازمانی، افزایش بازده داخلی ، افزایش شهرت شرکت ، رضایت، اعتماد و تعهد و ایجاد ارزش برتر برای شرکت خواهد بود. همچنین در این راستا پیشنهاداتی برای مدیران شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران ارائه شده است.