بررسی سیر تکاملی مدلسازی هیدرولوژیکی در مطالعات زمین لغزش

بارندگی به عنوان متداول ترین عامل در بروز زمین لغزش ها شناخته شده است. به طورکلی، نفوذ آب حاصل از بارندگی در دامنه سبب بالا رفتن مقدار فشار منفذی و کاهش مکش خاک شده و در نتیجه دامنه را مستعد لغزش می کند . جریانهای زیر سطحی، عمق آب زیرمینی وتغییرات این دو در طول زمان از عوامل تعیین کننده در پیش بینی زمین لغزشهای ناشی از بارندگی می باشند . شرایطی از آب زیرزمینی که سبب گ سیختگی دامنه می شوند در ارتباط با عواملی همچون نحوه نفوذ بارندگی، ویژگیهای خاک، شرایط رطوبتی پیشین ، وسیر تاریخی بارندگی می باشند . از ای ن رو، مهمترین بخش در مدلساز ی تجربی، آماری و یا فیزیکی زمین لغزش ، بخش هیدرولوژیکی آن خواهد بود . دراین مقاله سعی شده است با بررسی پژوهشهای صورت گرفته در مورد مدلسازی هیدرولوژیکی زمین لغزش ، در بازه زمانی سال 1975 (معرفی مفهومی به نام آستانه بارندگی برای شروع زمین لغزش توسط کمبل ) تا س ال 2008 میلادی (ارائه مدل فیزیکی HSB-SM توسط طالبی و همکاران ) زمینه آشنایی هر چه بیشتر محققان داخلی با مفاهیم بکاررفته در این پژوهشها و دستاوردهای حاصل از آنها فراهم شود . با توجه به خسارات جانی و مالی وسیعی که حرکات توده ای هر ساله به کشور تحمیل می کنند طراحی و بکارگیری سیستم های هشداردهنده در مناطق لغزش خیز کشور ضرورتی اجتناب ناپذیر است و مطالعات پیرامون آن گامی بلند در جهت به حداقل رساندن خسارات ناشی اززمین لغزشها و نقطه عطفی در مدیریت پایدار این بلای طبیعی خواهد بود . نویسندگان امیدوارند با بهره گیری از تجربیاتی که در سطح جهان بدست آمده و همت پژوهشگران داخلی، شاهد به وجود آمدن سیستم های پیشرفته پیش بینی و هشدار زمین لغزش در کشور باشیم

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، مدلسازی هیدرولوژیکی ، آستانه بارندگی ، پایداری شیب