تحلیلی بر موانع استفاده از ابزارها و فن آوری های آموزش در نظام آموزش عالی الکترونیکی ایران

هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت موانع استفاده از ابزارها و فن آوری های آموزشی در نظام آموزش عالی الکترونیکی ایران است. روش پژوهش حاضر از لحاظ روش جمع­آوری داده ها، پیمایشی و از لحاظ ماهیت، توصیفی از نوع ارزشیابی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان و اساتید مراکز آموزش عالی الکترونیکی ایران در سال تحصیلی 96- 1395 بوده است. از این تعداد، 741 نفر به عنوان نمونه آماری تعیین و به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب و داده های پژوهش جمع آوری گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. اعتبار پرسشنامه هم بر اساس آلفای کرونباخ و هم بر اساس ضریب همبستگی درونی با استفاده از نرم­افزار ایموس و روش تحلیل عاملی تاییدی، تایید گردیده است. ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 867/0 به دست آمده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که وضعیت موانع استفاده از ابزارهای آموزش در نظام آموزش عالی الکترونیکی ایران به طور معناداری مطلوب است. بااین حال، نگرش مثبت به استفاده از فن آوری، ترجیح استفاده از فن آوری در برقراری ارتباط و احساس آرامش و راحتی در استفاده از فن آوری از مهم ترین موانع استفاده از ابزارها و فن آوری های آموزش در نظام آموزش الکترونیکی ایران بود.

کلیدواژه ها:

آموزش عالی ، ابزارهای آموزش ، ارزیابی ، موانع استفاده ، یادگیری الکترونیکی