اثر نمک های نیترات آمونیوم و کلرورکلسیم در پرآوری و بهبود کیفیت شاخساره های درون شیشه پایه های پررشد گلابی

تولید شاخه چه های کوچک و پرآوری پائین آن ها در شرایط درون شیشه است. به منظور بهبود کیفیت شاخه چه های درون شیشه، اثر نمک های نیترات آمونیوم و کلرورکلسیم روی پایه های گلابی Q1 (Pyrus communis×P. ussuriensis Rehd.)، P. betulifolia و پایه بومی کنجونی (P. communis×P. ussuriensis Rehd.) در کنار شاهد دانهال درگزی در محیط گزینش شده QL مورد تحقیق قرار گرفت. نمک نیترات آمونیوم در غلظت های 25/6 (شاهد محیط QL)، 5/12 و 75/18 میلی مولار و کلرورکلسیم در غلظت های صفر (شاهد محیط QL)، 9/0 و 8/1 میلی مولار بر میزان پرآوری، کیفیت شاخه چه ها و جذب عناصر نیتروژن و کلسیم در پایه های فوق بررسی شد. در اکثر محیط ها، پایه P. betulifolia دارای رشد زیاد و پرآوری کم بود و پایه Q1 پرآوری نسبتا بالاتری در مقایسه با دیگر پایه ها داشت. افزایش مقدار نیترات آمونیوم سبب کاهش در پرآوری ریزنمونه ها شد و با افزایش مقدار کلرورکلسیم، سطح برگ توسعه یافت. مقدار جذب عناصر نیتروژن و کلسیم در همه پایه ها بالاتر از مقدار بحرانی بود و افزایش نمک نیترات آمونیوم سبب افزایش سطح جذب نیتروژن برای پایه P. betulifolia، Q1، کنجونی و دانهال درگزی به ترتیب به میزان 58/7، 31/4، 78/5 و 24/6 درصد شد. برعکس بالاترین درصد کلسیم جذب شده برای سه پایه P. betulifolia، Q1 و پایه کنجونی در پائین ترین غلظت کلرورکلسیم مشاهده شد. وجود بالاترین سطح کلسیم در بیش تر پایه ها در کم ترین سطح نیترات آمونیوم نشان دهنده تاثیر منفی این نمک در جذب کلسیم در این شرایط بود.

کلیدواژه ها:

گلابی ، کشت بافت ، پایه پابلند ، Pyrus betulifolia ، کنجونی ، دانهال درگزی ، پایه Q1