ترجمه متون ادبی(عربی-فارسی)

ترجمه مصدررباعی مجرد بر وزن فعلله است. درپهلوی به صورت ترزبان آمده است.از نظر اصطلاحی ؛به معنی بیان کلامی از زبانی به زبانی دیگر است. ترجمه ماخوذ ازتازی است.واژه ی ترجمه از دیرباز در متون به کار رفته است.تاریخ دقیق ترجمه مشخص نیست اما از زمانی که انسان دارای زبان های مختلف گردید ترجمه به وجود آمد.بی شک قدیمی ترین مورد ترجمه کتاب تورات و سنگ نوشته های بیستون و لوح روزتا در مصر است.وی گی های مترجم عبارتند از: امانتداری ، حفظ سبک نویسنده،آگاهی و تجربه و مهارت،آشنایی با زبان مبدا و مقصد ،آشنایی با موضوع ترجمه و ... است. روش های ترجمه تحت اللفظی،ترجمه ی عادی و ترجمه ی آزاد است .همچنین ترجمه به انواع شفاهی،مکتوب،ارتباط معنایی و ... تقسیم می شود.متون علمی مذهبی هریک شرایطی دارد که مترجم با تجربه می خواهد اما مترجم متون ادبی علاوه بر شرایط یک مترجم عادی باید دارای شرایط ویژه ای هم باشد. در این تحقیق سعی می شود با این رویکرد که آیا متون ادبی و خصوصا شعر ترجمه پذیر است یا نه و آیا همه ی فنون و صنایع ادبی و بلاغت هنگام ترجمه از مبدا به مقصد به طور کامل منتقل می گردد وآیا ترجمه ای موفق ممکن به نظر می رسد نگارنده به صورت تحقیق میدانی و کتابخانه ای به کلیات ،انواع و روش های ترجمه و ترجمه پذیری شعر پرداخته است.

کلیدواژه ها:

ترجمه ، متون ، علمی-ادبی ، عربی ، فارسی.