بررسی نقش شوک نقدینگی بر تجهیز و تخصیص منابع بانکی (مطالعه موردی بانک های تجاری کشور)

صنعت بانکداری در ایران به عنوان یکی از مهمترین واسطه های مالی محسوب می شود که می تواند از طریق ساماندهی و مدیریت مناسب منابع و مصارف خود بسترهای لازم برای رشد و شکوفایی اقتصاد کشور را فراهم آورد. بحران های مالی اخیر که ریشه در فعالیت نظام بانکی داشت حاکی از آن است که بحران ها نقش مهمی در تشدید سیکل های تجاری دارند و به همین علت، بررسی تقابل بین منابع و مصارف بانک و همچنین بین بازار اعتبارات و اقتصاد واقعی نیز مهم است. با توجه به ارتباط گسترده شبکه بانکی با بخش های کلان اقتصاد کشور، شوک هایی که از شبکه بانکی آغاز شوند، می توانند رفتار کارگزاران و متغیرهای کلان اقتصادی مانند تولید و تورم را تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به نقش نظام بانکی به عنوان مهمترین بخش بازار مالی در اقتصاد ایران و ارتباطی که این نهاد با سایر بخش های اقتصادی نظیر بنگاه ها و خانواده دارد و نقشی که می تواند در انتقال شوک های نقدینگی به کارگزاران مختلف اقتصادی داشته باشد بررسی تاثیر این شوک ها بر عوامل مختلف حائز اهمیت می باشد. مهمترین نقش نظام بانکی در کشور، کنترل و هدایت متغیرهای اساسی اقتصاد کلان از طریق اجرای سیاستهای پولی است. تخمین مدل با استفاده از داده های تابلویی صورت پذیرفته است. دادههای جمعآوری شده از آمار های ارائه شده توسط ترازنامه بانکهای منتخب و داده های سری زمانی بانک مرکزی در دوره زمانی 1388 الی 1396 می باشد. مطابق با تخمین مدل تاثیر متغیر نقدینگی بر ساختار بودجه بانک، مثبت و از لحاظ آماری معنا دار می باشد.همچنین ضریب اثر گذاری متغیر نرخ سود تسهیلات بانکی بر ساختار بودجه بانک مثبت و معنا دار میباشد.و در نهایت متغیر نرخ بازگشت دارایی بر ساختار بودجه بانک از لحاظ آماری معنا دار نمی باشد.

کلیدواژه ها:

شوک نقدینگی ، نقدینگی ، مدیریت نقدینگی ، وام دهی بانکی ، داده های ترکیبی