بررسی اثرات گردشگری بر فضا و کالبد سکونتگاه های روستایی (مورد مطالعه: بخش پاپی شهرستان خرم آباد)

یکی از رهیافتهای اصلی برای پایداری روستایی چه از نظر اقتصادی، اجتماعی و چه از نظری فضایی-کالبدی توجه به توسعه گردشگری روستایی است که میتواند نقش مهمی در توسعه پایدار روستایی و به تبع پایداری معیشت خانوراهای روستایی داشته باشد. این امر به نوبه خود منجر به تغییر در فضای سکونتگاه ها میشود. لذا در پژوهش حاضر به بررسی اثرات گردشگری بر فضا و کالبد سکونتگاه های روستایی پرداخته شد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات پرسشنامه و مصاحبه با خانوارهای روستایی بوده است. جامعه آماری خانوارهای روستایی بخش پاپی شهرستان خرم آباد میباشد. با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری سهمیه ای 230 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمونهای توصیفی و آزمون رتبه ای هم انباشتگی نامحدود اکتشافی (روش جوهانسن) استفاده شد. نتایج نشان داد که گردشگری روستایی اثرات مختلفی بر فضا و کالبد سکونتگاه های روستایی در منطقه مورد مطالعه داشته است. بیشترین اثرات گردشگری و ورود گردشگران به منطقه مورد مطالعه به ترتیب مربوط به شاخصهای تغییر در چشمانداز روستایی ( 0/568)، تخریب و آلودگی محیط زیست روستایی (0/566)، تغییر در شبکه معابر روستا (0/541) و تغییر در زیرساختهای روستایی (0/521)، کیفیت مسکن (0/447) و تغییر در بافت روستا (0/382) بوده است. با این حال توسعه گردشگری در این منطقه بیشترین اثر رابر تغییر چشم انداز روستایی داشته است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری روستایی ، فضا و کالبد روستایی ، شهرستان خرم آباد