بررسی میزان خشنودی شغلی در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل و ارایه راهکارهایی برای ارتقای آن

این تحقیق به منظور ارزیابی میزان خشنودی در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی واز نظر اجرا توصیفی – پیمایشی با رویکرد همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل به تعداد 45 نفر بودند که کلیه کارکنان به روش سرشماری به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد خشنودی شغلی اسمیت و همکاران 1987 بود که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 0/786 محاسبه شد. جهت تجزیه وتحلیل آماری از نرم افزار SPSS24 و آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف، آنالیز واریانس، همبستگی پیرسون و آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که خشنودی شغلی در کارکنان اداره آموزش و پرورش زابل در حد مطلوب می باشد (میانگین 82/8) میانگین خشنودی شغلی کارکنان زن بیشتر از کارکنان مرد بدست آمد. همبستگی بین کیفیت سرپرستی با جنسیت و فرصت های ارتقای شغلی با جنسیت معنادار بود.

کلیدواژه ها:

خشنودی شغلی ، ماهیت شغل ، حقوق و مزایا ، کیفیت سرپرستی ، فرصت های ارتقا ، همکاران ، اداره آموزش و پرورش