بررسی عوامل موثر بر انتشار دی اکسید کربن در استان کرمانشاه

بهبود کیفیت محیط زیست یکی از اهداف مهم بسیاری از اقتصادها است، نقش بخش حمل و نقل در انتشار آلاینده ها مهم و قابل ملاحظه است. در این راستا مطالعه حاضر با استفاده از رگرسیون حداقل مربعات، مدل STIRPAT گسترش یافته و داده های استانی برای دوره زمانی 1385 تا 1394 به بررسی عوامل موثر بر تفاوت انتشار دی اکسید کربن در بخش حمل ونقل استان کرمانشاه می پردازد. شواهد نشان می دهد که به صورت سرانه و لگاریتمی، میزان انتشار دی اکسید کربن در بهبود کیفیت محیط زیست یکی از اهداف مهم بسیاری از اقتصادها است، نقش بخش حمل و نقل در انتشار آلاینده ها مهم و قابل ملاحظه است. در این راستا مطالعه حاضر با استفاده از رگرسیون حداقل مربعات، مدل STIRPAT گسترش یافته وداده های استانی برای دوره زمانی 1385 تا 1394 به بررسی عوامل موثر بر تفاوت انتشار دی اکسید کربن در بخش حمل و نقل استان کرمانشاه می پردازد. شواهد نشان می دهد که به صورت سرانه و لگاریتمی، میزان انتشار دی اکسید کربن در 0/51 و 0/5 بوده و برای استان گلستان در کمترین مقدار برابر با 0/03 است. شواهد حاصل از برآورد مدل نشان می دهد که شهرنشینی، شدت انرژی و تولید اثر مثبت و معنادار و اثر جمعیت بر انتشار دی اکسید کربن منفی و معنادار است. همچنین براساس رگرسیون چندک هر چه به سمت چندک های بالای انتشار دی اکسید کربن حرکت می کنیم، اثر شدت انرژی و تولید افزایش و اثر شهرنشینی کاهش می یابد. براین اساس، بهبود زیرساخت های شهری برای بهره گیری از صرفه مقیاس شهری، تمرکززدایی فعالیت های اقتصادی و بهبود کیفیت سیستم حمل و نقل گامی موثر برای کاهش انتشار دی اکسید کربن در بخش حمل و نقل است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، انتشار دی اکسید کربن ، رگرسیون حداقل مربعات ، شهرنشینی. استان کرمانشاه