الگوی عوامل تعیین کننده رفتار نوآورانه

درپژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر جو سازمانی مشارکتی و خود رهبری در رفتار نوآورانه با نقش تعدیل کنندگی دلبستگی شغلی پرداخته شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه آماری تحقیق را شرکتهای موجود در صنعت مواد و محصولات شیمیایی و پلیمری استان خوزستان تشکیل میدهند. نمونه ی آماری این پژوهش، شامل 64 شرکت در صنعت مواد و محصولات شیمیایی و پلیمری بوده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گرفتن از نرم افزار SPSS 22 و روش مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم افزار SMART PLS 3 صورت پذیرفت. روایی محتوای آن توسط خبرگان امر و اساتید دانشگاهی و روایی سازه آن از طریق تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی واقع گردید.پایایی ابزار اندازه گیری به وسیله روش آلفای کرونباخ و روش پایایی مرکب، تایید شده است. پرسشنامه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده در اختیار پاسخ دهندگان قرار داده شد. نتایج نشان داد که جو سارمانی مشارکتی بررفتار نوآورانه دارای اثر مثبت و معناداری میباشند و همچنین خودرهبری بر رفتار نوآورانه دارای اثر مثبت و معنی داری دارد و نقش تعدیلگری دلبستگی شغلی رابطه بین (خودرهبری و جوسازمانی مشارکتی) بر رفتار نوآورانه نیزمورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

رفتار نوآورانه ، جوسازمانی مشارکتی ، خودرهبری ، دلبستگی شغلی.