بررسی عکاسی مستند اجتماعی با رویکرد تحلیل عکس های کودکان جنگزده از دیدگاه نشانه شناسی پیرس

عکاسی مستند اجتماعی با هدف ثبت و بیان تصویری از تحولات اجتماعی و سیاسی جوامع، یکی از شاخه های مهم عکاسی محسوب می شود. عکاسی جنگ و در بین زیرشاخه های آن هم موضوع کودکان و مصائب و مشکلات آنها در جنگ از موضوعات مورد توجه عکاسان مستند می باشد. از آنجا که علم نشانه شناسی امروزه به لحاظ تحلیل انواع محتواهای آثار هنری بسیار مورد توجه صاحب نظران و متخصصان در این زمینه می باشد و تحلیل محتوای آثار هنری در القاء و دریافت مفاهیم اجتماعی و فرهنگی از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ بنابراین در این پژوهش موضوع تحلیل عکس های کودکان جنگ زده از منظر نشانه شناسی پیرس به عنوان هدف اصلی مورد مطالعه قرار گرفته است. کودکان سرمایه های زندگی بشر هستند و رشد سالم و سلامت روان این کودکان در داشتن جامعه ای سالم در آینده نقش اساسی دارد و پژوهش حاضر چگونگی بیان و نوع بازنمایی عکس های کودکان جنگ زده را واکاوی و جستجو می کند. در این راستا تحلیل اطلاعات و داده های کتابخانه ای و اسنادی با رویکرد توصیفی تحلیلی نشان می دهد که می توان عکس های کودکان جنگ زده را به عنوان نشانه و در گروه نشانه های شمایلی نمایه ای طبقه بندی کرد و نوع کارکرد ویژگی های هم نشینی و جانشینی در میزان کیفیت معناشناسی و مفهوم شناسی و تحلیل متنی عکس ها تاثیر مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

عکاسی مستند اجتماعی ، کودکان جنگ زده ، نشانه شناسی ، چارلز سندرس پیرس