الگوی بهره گیری از عوامل پیش برنده و بازدارنده ها در شکل گیری دانشگاه کارآفرین در ایران

     دراکر (2010)، جامعه کارآفرینانه را در قرن بیست و یکم جانشین تحول بزرگ قرن بیستم، یعنی رفاه اجتماعی می داند. در جامعه کارآفرینانه، دانشگاه ها نیز باید کارآفرینانه و نوآورانه باشند. هدف این پژوهش، ارائه الگوی بهره گیری از عوامل پیش برنده و هدایت بازدارنده ها در شکل گیری دانشگاه کارآفرین در ایران بوده است. این تحقیق از نظر هدف،کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی است. از جامعه آماری 2142 نفره اعضای هیات علمی دانشگاه های شاهد، تهران و یزد، 400 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. با مرور مبانی نظری و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری دانشگاه کارآفرین، پرسشنامه تحقیق تهیه و توزیع شد. بررسی و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS انجام و از آزمون های فریدمن و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. در نتیجه، الگویی شناسایی شد که متشکل از 23 عامل در دو گروه عوامل پیش برنده و بازدارنده داخلی و محیطی موثر در شکل گیری دانشگاه کارآفرین است. بالاترین اولویت در بین عوامل پیش برنده، مربوط به عامل نگرش افراد نسبت به کارآفرینی و بالاترین اولویت در بین عوامل بازدارنده داخلی و محیطی، ساختار سازمانی و حاکمیت دانشگاه است. با مقایسه عوامل مشخص شد که عوامل پیش برنده محیطی نسبت به دیگر عوامل، اهمیت بیشتری دارند؛ در نتیجه برای بهره گیری از این الگو جهت شکل گیری دانشگاه کارآفرین در ایران لازم است به این عوامل توجه بیشتری شود.

کلیدواژه ها:

دانشگاه کارآفرین ، عوامل پیش برنده ، بازدارنده ها ، دانشگاه های ایران