تطبیق پنج نگاره گذر سیاوش از آتش در مکتب شیراز اول و دوم با متن شاهنامه فردوسی

در ایران باستان آن جا که انسان عاجز از قضاوت می شد و ادله کافی برای اثبات گنهکار و بی گناه نداشت به آیین ور تن می داد و داوری را به خالق طبیعت واگذار می کرد،در این مقاله سعی بر آن شده که با بررسی آیین ور آتش سیاوش که بیشتر با عنوان گذر سیاوش از آتش شناخته می شود در مکتب نگار گری شیراز و تطبیق آن با شاهنامه فردوسی پی به وفاداری یا عدم وفاداری نگارگران مکتب شیراز برده و آن را به اثبات رسانیده که در این راه با مطالعات مقالات و کتب متعدد و با روش توصیفی ،تحلیلی و تطبیقی به بررسی پنج نگاره پرداخته شده است که با تطبیق تصاویر مذکور با شاهنامه فردوسی ، این نتیجه حاصل شد که نگارگران در پنج نگاره مورد بررسی اسب سیاوش را به رنگ سیاه ترسم کرده اند که وفادار بودن خویش را به منبع اصلی به اثبات رسانیده اند ،اما همین نگارگران در جای دیگر کلاه خود زرین سیاوش را تبدیل به عرقچین ساده می کنند که عدم وفاداری آنها را به شاهنامه نشان می دهد،و در جدولی در متن اصلی مقاله در انتها به ذکر موارد وفاداری یا عدم وفاداری نگارگران به شاهنامه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

سیاوش ، شاهنامه فردوسی ، مکتب شیراز ، نگارگری ایرانی ، ور آتش