بررسی روش های ارزیابی پتانسیل سیل خیزی حوضه های شهری

سیلاب یکی از مخاطرات طبیعی بسیار مهم و مخرب در سطح جهان محسوب می شود. بالا بودن آسیب های سیلاب در شهرها عمدتا به دلیل قرارگیری برخی از بخش های قدیمی شهرها در خطرالقعرها، تغییر الگوی زهکشی طبیعی حوضه ها به دلیل گسترش شهری وتخریب پوشش گیاهی ومنابع طبیعی در حوضه های بالادست شهری است. تعیین محل های دارای شاخص بالای پتانسیل سیل خیزی به نوعی می تواند یک ارزیابی کلی از وضعیت این شاخص در منطقه بدست دهد واین شناسایی کمک زیادی به کاهش قابل توجه هزینه ها و کنترل سیلاب ها خواهد نمود. در این مقاله فعالیت های انجام شده در زمینه اولویت بندی مکانی وارزیابی پتانسیل سیل خیزی حوضه های شهری مورد مطالعه قرار گرفت و تحقیقات موجود براساس نوع پهنه بندی به سه بخش پهنه بندی با ترکیب فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی و ابزار GIS، پهنه بندی یا بررسی تاثیر هریک از زیر حوضه ها ومعرفی سایر روش های به کار رفته صورت گرفت و این نقشه های خسارت سیل مناطق دارد. همچنین مطابق با پهنه بندی ها مشخص شد از میان عوامل تاثیرگذار بر سیل خیزی حوضه های شهری با دسته بندی عوامل موثر در روندیابی و عوامل مربوط به ساخت و ساز شهری، فاکتور فاصله از مسیل بیشترین وزن را به خوداختصاص داده است. خطرپذیرترین نواحی مناطق نزدیک به رودخانه و یا مسیل ها شناخته شده اند.

کلیدواژه ها:

اولویت بندی مکانی ، پهنه بندی ، حوضه ی شهری ، سیلاب ، سیل خیزی