تاثیر ادبیات داستانی کودک برروان شناسی رشد

رابطه روانشناسی و ادبیات در عصر امروز یک امر حیاتی است. ادبیات امروز خارج از روانشناسی نمیباشد چون هر نوشته ای که خلق می شودباید دارای روح و تازگی باشد که آن روح را روانشناسی می گوییم تاشخص بتواند با افکار سالم آن اثر را بخواهد و از آن لذت برد. داستانهای کودکان باید طوری نوشته شوند که کودک بتواند خود در مورد شخصیتهای داستانها تصمیم بگیرد و حتی سرنوشت آنها را تغییر دهد . تعامل با کودک طی خواندن داستان ارزش آموزشی داستانخوانی را نشان میدهد و بر نقش داستان به منزل ابزار آموزشی برای پیشبرد تفکر تاکید میکند و میتواند موجب رشد تفکر درکودکان شود. روش این تحقیق کتابخانه ای است که از کتاب ها ومقالات گرفته شده است . هدف اصلی این مطالعه آن است که در تعامل مفاهیم کودکی و فلسفه، جایی را نیز به ادبیات کودک اختصاص دهد و پیوند ادبیات داستانی و روانشناسی رشد را تحلیل کند .نتاج نشان می دهد رابطه روان شناسی وادبیات یک رابطه دو طرفه است.به عبارتی ادبیات داستانی به طور مستقیم درزندگی عملی و رفتار،گفتار و کردار کودک اثر میگذارد

کلیدواژه ها:

ادبیات کودک ، ادبیان داستانی ، روانشناسی رشد ، آموزش تفکر