بررسی درماتوفیت های جدا شده از گربه های شهری در شهرستان اصفهان

هدف: درماتوفیتوزها یکی از بیماری های مهم قارچی و مشترک بین انسان و حیوان است که به وسیله عوامل پاتوژن قارچی تاثیر خودشان را بر روی پوست ، مو ، ناخن می گذارند. کنترل و پیشگیری عوامل حیوان دوست آن در انسان وابسته به دام ها است . لذا مطالعه حاضر به منظور شناسایی عوامل دخیل در کچلی گربه ها صورت پذیرفت . مواد و روش کار: برای این منظور 90 گربه (34ماده ، 41نر،15 جوان ) فاقد نشانه های بالینی در فصل بهار در شهرستان اصفهان مورد آزمایش قرار گرفت . آزمایشات قارچ شناختی در شرایط استریل شامل کشت در محیط سابورو دکستروز آگار محتوی استرپتومایسین ،کلرامفنیکل ، سیکلوهگزامید، گرمخانه گذاری، به مدت 15روز و نیز مشاهده ی میکروسکوپی بود. گربه های مورد مطالعه بر اساس سن ، جنس ،محل زندگی طبقه بندی شدند. نتایج و بحث : نتایج مطالعه حاضر نشان داد در مجموع نتیجه ی کشت 65مورد (71/55 درصد) از 90حیوان مورد مطالعه ، آلودگی را نشان می دهند و به طور اختصاصی تعداد 35 مورد (41 درصد) نمونه ها مثبت بود. میزان شیوع آلودگی درگربه ها به ترتیب میکروسپوروم کانیس ، تریکوفیتون منتاگروفایتیس ، میکروسپوروم جیپسئوم ، میکروسپوروم نانوم بودند. میزان شیوع آلودگی در گربه های جوان به شکل معناداری بالاتر از مسن ها بود (0/05> p) و هیچ گونه ارتباط معناداری دقیقی بین آلودگی به درماتوفیت ها و جنس آنها مشاهده نشد (0/05گربه های فاقد نشانه های بالینی درانتشار درماتوفیت ها در محیط است . درمان مبتلایان روند بهبودی را تسریع می بخشد و به کاهش آلودگی محیط کمک می نماید. اگرچه ممکن است تعداد بسیاری از حیوانات مذکور در طی چند ماه به شکل خود به خودی بهبودی حاصل نمایند.

کلیدواژه ها:

درماتوفیتوز ، گربه ، میکروسپوروم کانیس ، اصفهان