بررسی اثر عصاره آبی علف هرز تلخه (Acroptilon repens) به عنوان علف کش زیستی در کنترل تعدادی ازعلف های هرز در شرایط آزمایشگاهی

پتانسیل آللوپاتیک غلظت های مختلف ( 0 (شاهد)، 5، 7.5، 10، 15 و 20 درصد) عصاره آبی تلخه بر جوانه زنی و طول ریشه چه و ساقهچه گندم (Triticumastivom)، عدس (Lens culinaris)، سیلن (Silenconoidea) و بی تر راخ (Gallium tricornutum)، در شرایط آزمایشگاهی به صورت فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که درصد جوانه زنی،طول ساقه چه و ریشه چه گیاهان مورد بررسی تحت تاثیر غلظت های مختلف عصاره و نوع گیاه و اثر متقابل آنها قرار گرفتند. با افزایشغلظت عصاره درصد جوانه زنی، طول ساقه و ریشه چه کاهش یافت. بیشترین و کمترین جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه به ترتیب درتیمارهای شاهد و غلظت 20 درصد عصاره مشاهده شد. تاثیر عصاره تلخه در گیاهان مختلف معنی دار بود. بی تی راخ بیشترین و سیلنکمترین درصد جوانه زنی را داشتند. بیشترین و کمترین طول ساقه چه به ترتیب مربوط به گندم و سیلن بود. همچنین گندم بیشترینو سیلن و کمترین طول ریشه چه را دارا بودند. اثر متقابل این فاکتورها هم بر جوانه زنی و رشد این گیاهان معنی دار بود. درصدجوانه-زنی سیلن با افزایش غلظت عصاره تا 20 % تفاوت زیادی با تیمار شاهد نداشت. در عدس در غلظت های 15 و 20 درصد جوانه زنی صفربود. بیشترین طول ساقه چه و ریشه چه در غلظت 20 % در گندم مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، Gallium tricornutum ، علف هرز conoideaSilen ، عصاره آبی