اثر تنش شوری بر روی برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گاوزبان ایرانی Echium amoenum

شوری یکی از مشکلات مهم در مزارع جهان است. تنش های محیطی به ویژه تنش شوری، یکی از تنش های محیطی است که سبب کاهش قابل توجه عملکرد محصولات کشاورزی در سرتاسر جهان می شود. کاهش اراضی قابل کشت، افزایش تقاضا برای محصولات گیاهی به خصوص گیاهان دارویی برای درمان بیماری ها و یا تامین سلامت جامعه و بقاء از موارد بسیار مهمی است که در توسعه پایدار در بخش کشاورزی مورد توجه قرار دارد. بدین منظور آزمایشی جهت بررسی اثر تنش شوری بر روی برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گاوزبان ایرانی (Echium amoenum) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با دو عامل ایجاد کننده شوری از منابع کلسیم کلراید (0 و 10 میلی مولار) و سدیم کلرید (0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر) با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت. در طی این آزمایش صفات محتوای آب نسبی برگ (RWC)، میزان بیوماس، کلروفیل نسبی (SPAD-502) و میزان عناصر سدیم و پتاسیم اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که با افزایش سطح شوری میزان بیوماس کاهش و میزان تجمع سدیم افزایش می یابد و همچنین تیمار کلسیم بر روی صفات RWC و SPAD اثر بهبود دهندگی داشت و باعث افزایش میزان این صفات در شوری های بالا شد.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، گاوزبان ایرانی ، بیومس ، روابط آبی