مطالعه آزمایشگاهی تاثیر زئولیت طبیعی بر خصوصیات رفتاری مخلوط آسفالت گرم

رفتار مخلوط آسفالتی بستگی به خصوصیات قیر، مصالح سنگی، فیلر و نسبت های اختلاط آنها دارد. یکی از پارامترهای موثر در بهبود رفتار مخلوط آسفالتی اصلاح خصوصیات قیر با استفاده از مواد افزودنی معدنی می باشد. بر این اساس، در این پژوهش سعی در بررسی خصوصیات رفتاری مخلوط آسفالتی ساخته شده با قیرهای اصلاح شده با یک نوع زئولیت طبیعی به نام کلینوپتیلولیت بوده است. به این منظور این ماده در دو درصد جرمی قیر (2 و 4 درصد) مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور بررسی و تعیین خواص دینامیکی مخلوط های آسفالتی پایه و اصلاح شده از آزمایش های مدول برجهندگی به روش کشش غیرمستقیم، عمر خستگی به روش کشش غیرمستقیم و پتانسیل شیارشدگی به وسیله بارگذاری محوری تکراری استفاده شده است. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می دهد که استفاده از این افزودنی حساسیت حرارتی قیر را کاهش داده و با افزایش ویسکوزیته و سختی آن، مدول برجهندگی و تعداد سیکل های بارگذاری منجر به خرابی نمونه های آسفالتی را افزایش داده است. همچنین، استفاده از زئولیت باعث کاهش تغییر شکل نهایی در آزمایش بارمحوری مکرر و افزایش عمر خستگی مخلوط های آسفالتی شده است. با افزایش مقدار کلینوپتیلولیت از 2 به 4 درصد جرم قیر، مدول برجهندگی نمونه های آسفالتی افزایش یافته، درنتیجه خاصیت الاستیک نمونه ها بهبودیافته و توانایی تحمل تنش توسط آن ها، افزایش می یابد. با افزایش دما، وجود کلینوپتیلولیت در نمونه ها باعث شده است نرخ کاهش مدول برجهندگی و افزایش عمق شیار شدگی آن ها کمتر از نمونه های کنترل باشد. این موضوعخود باعث کاهش ضخامت رویه آسفالتی، کاهش احتمال وقوع پدیده شیار شدگی در دماهای بالا و کاهش ترک های ناشی از خستگی در دمای متوسط و پایین نیز می شود.  

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالت گرم ، خصوصیات دینامیکی ، زئولیت ، خستگی ، شیارشدگی ، مدول برجهندگی