بررسی میزان یادگیری ایروبیک در دانشجویان کم تحرک با توجه به سبک های شناختی

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان یادگیری ایروبیک در دانشجویان کم تحرک با توجه به سبک های شناختی بود. بدین منظور، 24 دانشجوی کم تحرک دختر با میانگین سنی (3/22 و انحراف استاندارد 187/1 به شیوه دردسترس انتخاب شدند و در سه گروه سبک شناختی (هر گروه هشت نفر) قرار گرفتند. هر سه گروه به مدت 16 جلسه یک ساعتی تحت آموزش ایروبیک ماراتن قرار گرفتند و سه مربی ایروبیک میزان یادگیری آن ها را ارزیابی کردند. داده ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس (اندازه گیری مکرر) بررسی شدند. نتایج نشان داد که شرکت کنندگان مستقل از زمینه (P = 0.09) در مقایسه با شرکت کنندگان وابسته به زمینه و بی طرف در مراحل یادداری و انتقال عملکرد بهتری داشتند و میزان یادگیری آن ها بیشتر از دو گروه دیگر بود. می توان نتیجه گرفت که شرکت کنندگان مستقل از زمینه به دلیل پردازش خودکار، استفاده موثر از اطلاعات بدنی و عوامل شناختی متفاوت ممکن است مهارت های حرکتی را سریع تر یاد بگیرند.

کلیدواژه ها:

ایروبیک ، یادگیری ، سبک های شناختی