تاثیر زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور به شیوه گروهی بر افزایش صمیمیت زناشویی زوج ها

درمان کوتاه مدت راه حل محور یک رویکرد مشارکتی و غیر آسیب شناسی برای درمان است که بر یافتن راه حل ها توسط مراجع با کمک درمانگر تاکید دارد. مطالعه حاضر باهدف بررسی تاثیر زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور به شیوه گروهی بر افزایش صمیمیت زناشویی زوج ها طراحی شد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش پژوهش نیمه تجربی و طرح مورد نظر پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجینی بودند که به دلیل عدم صمیمیت در روابط و دریافت کمک های تخصصی مشاوره ای و روانشناختی به سرای سلامت گلها- فاطمی شهر تهران در سال 1395 مراجعه نمودهبودند. پس از غربال گری اولیه و بر اساس ملاک های ورود و خروج به پژوهش، 16 زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل ( هرکدام 8 زوج ) جایگزین شدند. داده ها با استفاده از مقیاس صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر گردآوری شدند. پس از اخذ پیش آزمون از هر دو گروه، مداخله زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور در 7 جلسه 2 ساعته به شیوه گروهی و گام به گام و با توالی هر هفته یک جلسه برای زوجین گروه آزمایش ارایه شد، اما گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات درمانی پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره (ANCOVA) در نرم افزار آماری SPSS-20 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور موجب بهبود صمیمیت زناشویی زوج های گروه مداخله در مرحله پس آزمون شده است. مشاوران و درمانگران خانواده می توانند از یافته های پژوهش حاضر در راستای مداخلات بالینی و درمانی استفاده کرده و از این رویکرد درمانی، کاربردی و موثر در جهت بهبود صمیمیت زناشویی بهره بگیرند.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور ، صمیمیت زناشویی ، زوجین