ارزیابی کلینیکی افزایش ضخامت عرضی ریج با تکنیک اینترپوزیشنال با استفاده از ماده Bio-oss مخلوط با استخوان اتوژن (یک مطالعه اولیه)
محل انتشار: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد، دوره: 32، شماره: 4
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 347
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMDS-32-4_004
تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: ایمپلنت کمبود استخوان، خصوصا در بعد باکولینگوالی هنگام قراردادن صحیح ایمپلنت هااهمیت بسزایی دارد. هدف از این مطالعه بررسی بالینی کارآیی روش اینترپوزیشنال، با استفاده از مخلوط استخوان اتوژن و Bio-ossبرای افزایش عرض ریج بود.
مواد و روش ها:در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 4 بیمار با 4 ناحیه تحلیل عرض ریج انتخاب شدند. جراحی افزایش عرض ریج مطابق مراحل زیر انجام شد: تحت بی حسی موضعی در قله ریج کمی متمایل به لینگوال برش افقی در بافت نرم داده شد و فلپ با ضخامت کامل کنار زده شد. یک شیار افقی در قله ریج استخوانی و دو برش عمودی در ضخامت استخوان با کال ایجاد گردید.به کمک چیزل شکستگی Green stick در قاعده صفحه ایجاد و صفحه باکالی به تدریج جداگردیده تا شکافی بین دو صفحه باکال و لینگوال ایجاد شود. در این فضا مواد پیوندی که مخلوطی از استخوان اتوژن ناحیه سمفیز و Bio-oss بود گذاشته شد. 6 ماه بعد از جراحی کست مطالعه اماده و اندازه گیری های مجدد به عمل آمد و نتایج با استفاده از آزمون Paired t-testمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: میانگین افزایش عرض ریج استخوانی mm78/±56/3 بود و اختلاف معنی داری بین ضخامت ریج استخوانی قبل و بعد از عمل وجود داشت (001/0=P).میانگین کاهش ارتفاع ریج پس از عمل mm93/0±75/0 و از نظر آماری معنی دار نبود(056/0=P).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که روش اینترپوزیشنال با استفاده از مخلوطBio-oss و استخوان اتوژن روش مناسبی برای افزایش عرض ریج می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد ابراهیم رحمانی
استاد گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
یلدا صادقی
پریودنتیست
علی اصغر حسین پور خرازی
متخصص گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
ناصر سرگلزائی
دانشیار گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :