مقایسه مهارت های ادراک بینایی در دانش آموزان فلج مغزی اسپاستیک با و بدون استرابیسم 8 تا 10 سال

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 313

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-15-3_007

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: بسیاری از جنبه های تکامل به بینایی وابسته بوده و یا به وسیله بینایی هدایت می شوند. اختلال در ادراک بینایی می تواند در کودکان فلج مغزی با هوش طبیعی، عقب ماندگی ذهنی ثانویه ایجاد کند. تشخیص عوامل موثر بر مهارت های ادراک بینایی و درمان زود هنگام در این کودکان می تواند از اختلالات یادگیری، کند شدن روند درمان و ایجاد مشکلات ثانویه جلوگیری کند. در این مطالعه هدف بررسی تاثیر عوامل سن تقویمی، وجود استرابیسم و جنسیت بر بهره ادراک بینایی این کودکان است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 120 کودک (60 نفر بدون استرابیسم و 60 نفر دارای استرابیسم با تشخیص فلج مغزی اسپاستیک) 8 تا 10 ساله که از مدارس استثنایی آموزش و پرورش و کلینیک های توانبخشی شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، وارد مطالعه شدند. نمونه ها به وسیله تست TVPS-R مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: یافته های مطالعه نشان داد که بهره ادراک بینایی (P<0/0001) و سن ادراک بینایی (P<0/0001) در گروه های سنی 8 تا 10 سال از نظر آماری معنادار است. بهره ادراک بینایی بین دو جنس دختر و پسر تفاوت معناداری نداشت (P=0/76) و نمره بهره ادراک بینایی در کودکان بدون استرابیسم به طور معناداری بیشتر از گروه دارای استرابیسم بود (P<0/0001). نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت از بین فاکتورهای مورد مطالعه، سن و استرابیسموس تاثیر قابل توجهی بر بهره ادراک بینایی داشته، ولی جنسیت تاثیری بر بهره ادراک بینایی ندارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ادراک بینایی ، بهره ادراک بینایی ، استرابیسموس

نویسندگان

سعید صیادی

کارشناس ارشد کاردرمانی جسمانی، گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

لاله لاجوردی

دانشجوی دکتری تخصصی کاردرمانی جسمانی، گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

فرانک علی آبادی

دانشجوی دکتری تخصصی کاردرمانی جسمانی، گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

محمدرضا کیهانی

کارشناس ارشد آمار زیستی، گروه علوم پایه، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران