تاثیر تمرینات منتخب پیلاتس بر برخی شاخص های تنفسی زنان چاق غیرفعال

سابقه و هدف: چاقی اثرات زیانباری بر مکانیس مهای تنفسی دارد و یک ریسک فاکتور برای مشکلات تنفسی تلقی می شود. هدف ازپژوهش حاضر تاثیر برنامه تمرینی منتخب پیلاتس بر برخی شاخص های تنفسی زنان چاق غیرفعال می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق تجربی تصادفی، با طرح پیش و پس آزمون روی 24 زن چاق غیرفعال با میانگین سن 8/61±38/4 سال ومیانگین BMI 2/95±35/6 کیلوگرم بر مترمربع انجام شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه تمرین ( 15 نفر) و کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه تمرین پیلاتس (بهمدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته) شرکت کردند، درحالی که در این مدت گروهکنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. برخی شاخص های تنفسی قبل و بعد از برنامه تمرینی توسط دستگاه اسپیرومتر اندازه گیری شد.نتایج: تمرین پیلاتس باعث افزایش 10 درصدی ظرفیت حیاتی (IVC)؛ 19 درصدی حجم ذخیره دمی (IRV)؛ 51 درصدی حجم ذخیره بازدمی (ERV)؛ 29 درصدی حجم جاری (VT)؛ 88 درصدی اوج جریان بازدمی (PEF)، 28 درصدی اوج جریان دمی (PIF)؛ 55 درصدی حداکثر جریان بازدمیی 25 درصد (MEF25)؛ 63 درصدی حداکثر جریان بازدمی 50 درصد (MEF50)؛ 89 درصدی حداکثر جریان بازدمی 75 درصد (MEF75) و 93 درصدی حداکثر جریان بازدمی 85-75 درصد (MEF75-85) شد: تغییرات همه شاخص ها، به غیر از شاخص های IRV و VT معنی دار بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات پیلاتس در زنان چاق غیرفعال باعث افزایش کارایی عضلات تنفسی شده و از طریق افزایش برخیشاخص های تنفسی باعث بهبود عملکرد ریه می شود.

کلیدواژه ها:

پیلاتس ، چاقی ، شاخص های تنفسی