تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف آلویه ورا بر رزیستین و شاخص مقاومت به انسولین موش های صحرایی دیابتی

سابقه و هدف: دیابت اختلال در سوختوساز قندها، چربی ها و پروتیین های بدن می باشد که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی می شود.رزیستین یک آدیپوسایتوکاین مرتبط با دیابت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف آلویه ورا بررزیستین و شاخص مقاومت انسولینی موش های دیابتی می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین به طور تصادفی به 4 گروهکنترل، مکمل، تمرین، تمرین+ مکمل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، 5 جلسه در هفته، هر جلسه 6 تا 12 وهله 2 دقیقه ای باشدت 90 درصد سرعت ماکزیمم و یک دقیقه استراحت (با سرعت 10 متر بر دقیقه) بود. ژل آلویه ورا (30mg/kg)؛ 5 روز در هفته به مدت 8 هفته به گروه های دریافت کننده مکمل به صورت گاواژ داده شد.نتایج: یافته ها نشان داد در گروه های تجربی مقادیر انسولین، شاخص مقاومت به انسولین افزایش و رزیستین کاهش معنی داری یافت (P<0/001). گلوکز ناشتا در گروه تمرین افزایش نشان داد، لیکن در دو گروه مکمل و تمرین+مکمل کاهش یافت (P> 0/05). نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیب تمرین تناوبی شدید و مصرف آلویه ورا می تواند با کاهش رزیستین و گلوکز و نیز افزایش انسولین تاثیر مثبت بر کنترل دیابت بگذارد.

کلیدواژه ها:

آلویه ورا ، رزیستین ، تمرین تناوبی ، دیابت شیرین ، مقاومت انسولین ، موش صحرایی