پروتئین های ایمنی زای مشترک بین سروتیپ های پاستورلا مولتوسیدا: کاندیدهائی برای بهبود واکسن

وجود تنوع در سروتیپ های عامل بیماری وبای مرغان از یک سو و عدم ایجاد مقاومت کامل محافظت کننده به وسیله کاربرد واکسن های مونووالان در برابر تیپ های دیگر، تحقیقات در راستای شناسائی عوامل ایمنی زائی که بین این تیپ های مختلف مشترک باشند را الزام آور کرده است. به منظور شناسائی پروتئین های ایمن  ی زای مشترک بین سروتیپ های 4.A1،A3،A پاستورلا مولتوسیدا، ایمونوبلاتینگ آنتی ژن خام سو نیکه در برابر آنتی سرم مورد بررسی قرار گرفت. 35 قطعه جوجه 2 ماهه در 7 گروه 5 تائی تقسیم و با سروتیپ های مذکور  به صورت مونووالان و تری والان در چهار نوبت با فواصل زمانی 14 روز بین نوبت اول و دوم و 10 روز بین نوبت دوم و سوم و سوم و چهارم تزریق شدند. اولین تزریق آنتی ژن ها با آدجوان کامل فروند، تزریقات دوم و سوم با آدجوان ناقص فروند و تزریق چهارم بدون آدجوان انجام گرفت. از میان پروتئین هائی که قادر به ایجاد پاسخ هومورال قابل تعیین با ایمونو بلاتینگ بودند دست کم پنج عامل ایمنی زا هستند که در بین این سه سروتیپ تحت مطالعه مشابه هستند به شکلی که آنتی بادی های تولید شده طی پاسخ ایمنی به ایمن سازی جوجه ها با سوسپانسیون پیکره باکتری قادر به واکنش با هر یک از هر سه سروتیپ می باشد. مولکول 39 کیلو دالتونی که به شکل بارزتری واکنش داده بود، به عنوان کاندیدا جهت ادامه مطالعات و تولید واکسن معرفی می گردد.

کلیدواژه ها:

پاستورلا مولتوسیدا ، وبای مرغان ، پروتئین های ایمنی زای مشترک ، واکسن