مقایسه عملکرد و قدرت اندام فوقانی زنان والیبالیست نیمه حرفه ای با و بدون آسیب شانه

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد و قدرت اندام فوقانی زنان والیبالیست نیمه حرفه ای با و بدون آسیب شانه بود.مواد و روش ها: 40 والیبالیست در دو گروه آسیب دیده تعداد: 20 نفر، سن: 89 / 2 ± 60 / 25 سال، قد: 07 / 0 ± 63 / 1 متر، وزن:71 / 4 ± 55 / 59 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 50 / 2 ± 46 / 22 کیلوگرم بر متر مربع و بدون آسیب شانه تعداد: 20 نفر، سن: 76 / 2± 50 / 24 سال، قد: 04 / 0 ± 61 / 1 متر، وزن: 17 / 5 ± 20 / 58 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 60 / 2 ± 36 / 22 کیلوگرم بر متر مربع به عنوان آزمودنی در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات در مورد سابقه آسیب دیدگی و سابقه ورزشی توسطپرسشنامه جمع آوری شد. قدرت فلکشن، اکستنشن، ابداکشن، اداکشن، چرخش داخلی و چرخش خارجی به وسیله قدرت سنج دستی MMT ارزیابی گردید. همچنین ورزشکاران با آسیب شانه از ناتوانی در عملکرد که با پرسشنامه DASH مورد ارزیابی قرار گرفت، بودند. برای مقایسه نسبت قدرت عضلات اندام برتر و غیربرتر بین گروه ها از آزمون T مستقل 05 / 0 > P و آزمون یو من ویتنی استفاده شد. یافته ها: نتایج حاضل از مطالعه تحقیق نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار بین ناتوانی عملکردی 001 / 0 = p نسبت قدرت عضلات فلکسور به اکستنسور 03 / 0 = p ، ابداکتور به اداکتور 03 / 0 = p و چرخاننده داخلی به چرخاننده خارجی 001 / 0 = p در دست برتر بود. با این حال تفاوت معنی داری بین نسبت قدرت عضلات دست غیربرتر مشاهده نشد.استنتاج: با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد حضور طولانی مدت و انجام حرکات تکراری باعث تغییرات ایمبالانس قدرت عضلانی شانه شده که این تغییرات با بروز آسیب و تغییر الگوی حرکتی در مفصل آسیب دیده مرتبط هستند.

کلیدواژه ها:

قدرت ، ناتوانی عملکردی ، والیبال ، آسیب ، شانه