بررسی جامعه شناختی عوامل تخریب منابع آبی مازندران

در استان مازندران، تولیدات کشاورزی و دامپروری از گذشته های دور وجود داشته است. کشاورزان از منابع آبی برای فعالیتهای خود بهره برداری مینمودند اما نوع جدیدی از تولید در کنار این روش سنتی شکل گرفته است که مبتنی بر تولید برای کسب سود است . در این مطالعه، براساس نظریه ی چرخه ی تولید اشنایبرگ، به بررسی نقش هریک از عوامل تولید در تخریب منابع آبی مازندران پرداخته شده است. در این نوع جدید بهره برداری از منابع، هر سودی برای کسب سود بیشتر هزینه میشود و سرمایه گذاریها برای به کار گیری فن آوری های جدیدتر، افزایش مییابد. در نتیجه منابع آبی به وسیله ی فن آوری های جدیدتر با عمق، شدت و گستره ی بیشتری تخریب میشوند. علاوه بر سودجویی تولیدکنندگان، که موجب تخریب منابع آبی میشود، کارگران به دلیل نیاز به رفاه و فرصتهای شغلی که تولید کنندگان به وجود میآورند و دولتها به دلیل مالیات و فرصتهای اشتغالی که تولیدکنندگان ایجاد میکنند، تخریب منابع آبی را نادیده میگیرند.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ، تولید صنعتی ، منابع آبی مازندران ، نظریه ی چرخه ی تولید.