ارزیابی راهکارهای به کارگیری و ماندگاری نیروی انسانی ارائه دهنده خدمات سلامت در مناطق محروم و دورافتاده: مروری بر مطالعات مروری

مقدمه کمبود نیروی انسانی جهت ارائه خدمات سلامت درمناطق دورافتاده از چالشهای پیش رو جهت دسترسی برابر به خدمات کیفی سلامت است. جهت حل این مشکل بسیاری از دولتها مبادرت به اجرای قانون خدمت اجباری فارغ التحصیلان علوم پزشکی کردند، اما همچنان به نظر می رسد بسیاری از افراد انگیزه کافی جهت تداوم خدمت در مناطق محروم ندارند. در این مطالعه در قالب مروری بر مطالعات مروری، تلاش شده ارزیابی اثربخشی راهکارهای به کارگیری و ماندگاری نیروی انسانی ارائه دهنده خدمات سلامت در مناطق محروم و دورافتاده را مورد ارزیابی قرار دهیم . این مطالعه میتواند در کشور ما آغازی برای بازنگری در قانون خدمت اجباری فارغ التحصیلان علوم پزشکی جهت ماندگاری آنها در مناطق دور افتاده باشد.روش اجرا مقاله به روش مروری بر مطالعات مروری (Umbrella Review)با جستجو در دو پایگاه داده ی Pubmed و Google Scholarبا کلیدواژه های مرتبط باسه مفهوم اصلی ((خدمت اجباری پزشکان)) ( (Mandatory/Compulsory Health Serviceو ((مناطق محروم))( (deprieved/remote area و ((استخدام و ماندگاری نیروی انسانی) )((Recruitment/Retaining Area انجام گرفت. مقالاتی که راهکارهای انگیزشی برای ماندگاری نیروی انسانی رابررسی کرده بودند، درمطالعه وارد شدند.یافته هاتعداد 39 مقاله در جستجوی اولیه به دست آمد و از بین آنها 26 مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. 61 مداخله جهت بهبود ماندگاری نیروی کار درمناطق محروم استخراج شدند. عمده مداخلات در ذیل سهمیه بندی جهت جذب دانشجویان علوم پزشکی(توجه به سابقه زندگی در محیط های محروم)، مشوق های مالی( پرداخت کارانه، سختی کار)، در نظر گرفتن دوره آموزشی برای افزایش محیط پذیری قرار گرفتند.نتیجه گیری در سیستمهای سلامت مختلف بنابه فاکتورهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مداخلات متناسب با همان سیستم باید طراحی شود. پیشنهاد می شود در طراحی بسته های انگیزشی ازذینفعان نظرسنجی شود.