مدیریت استعداد و جانشین پروری، با رویکردی بر الزامات سازمانی

در طول نیم قرن گذشته سازمان ها دستخوش تغییرات و تحولاتی فراوانی بوده است؛ آنچنان که سازمان های امروزی از نظر ساختار مدیریتی کمتر شباهتی با سازمان های گذشته دارند. یکی از اقداماتی که در سازمان های امروزی به منظور تامین نیازهای سازمانی و نیروی انسانی اجرا می کنند، برنامه ی مدیریت استعداد و جانشین پروری می باشد. نظام مدیریت استعداد به سازمان اجازه می دهد تا در مواجه با غیبت، ترک خدمت، فوت، بازنشستگی، از کارافتادگی، جابجایی و انتقال افراد، سازمانها افراد آماده خدمت داشته باشند. در واقع این برنامه ریزی، ابزاری است که نیازهای آتی سازمان به کارکنان را برآورده می نماید و تعدادی نامزد جانشینی را برای هریک از منصب های حساس سازمان در نظر می گیرد و بر روند ارتقای کیفیت این نامزدها، از جنبه شایستگی ها و مهارتها تمرکز می کند و افراد را برای رهبری آماده می نماید. راهبرد جانشین پروری، رهبرانی را با توانایی انتقال دانش و تسهیم آن در سازمان فراهم می آورد و احتمال کاستی دانش در اثر بازنشستگی، ارتقا و فرسایش نیروها را جبران می نماید. این مقاله ضمن بررسی تعاریف و مدل های مدیریت استعداد و جانشین پروری، الزامات سازمانی برای برنامه ریزی موفق در این خصوص را نیز به روش مروری تبیین و در پایان راهکارهایی ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، جانشین پروری ، الزامات سازمانی.