تأثیر میزان های مختلف نیتروژن و تنش خشکی در مراحل مختلف رشد بر برخی از ویژگی های مورفوفیزیولوژیک مؤثر بر عملکرد کلزا

به منظور بررسی تأثیر چهارسطح کود نیتروژن (0، 75، 150 و 225) کیلوگرم درهکتار در کرت های فرعی و چهار سطح تنش خشکی (رطوبت کافی در حد ظرفیت مزرعه در تمام مراحل رشد کلزا ( Brassica napus L.)، و تنش در مراحل گلدهی، خورجین دهی و دانه بندی) در کرت اصلی بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا، آزمایشی درسالهای 1387-1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. با افزایش نیتروژن شاخص سطح برگ افزایش یافت، به نحوی که بالاترین شاخص سطح برگ از تیمار 150 کیلوگرم نیتروژن و آبیاری درتمام مراحل رشد بدست آمد. تنش خشکی منجر به کاهش شاخص سطح برگ گردید، به نحوی که تنش در مرحله دانه بندی در مقایسه با سایر تیمارها دارای کمترین شاخص سطح برگ بود. در بین سطوح کودی 150 و 225 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از نظر شاخص برداشت اختلاف معنی داری وجود نداشت. افزایش نیتروژن منجربه افزایش معنی دار ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد خورجین دربوته و عملکرد دانه گردید. نتایج نشان داد کلزا از کود پذیری نسبتاً بالایی برخوردار بوده وگلدهی نیازمندترین مرحله رشد نسبت به آبیاری است.

کلیدواژه ها:

کود نیتروژن ، تنش خشکی ، عملکرد دانه ، درصد روغن دانه