تاثیر افزایش سرعت خطی بر ضخامت وکیفیت اتصال لایه روکشی ایجادشده حاوی 25 درصد سلیسیم روی آلومینیوم LM13 توسط فرآیند سطح کاری اصطکاکی

فرآیند سطح کاری اصطکاکی از جمله فرآیندهای روکش کاری در حالت جامد است که سه پارامتر اصلی سرعت چرخشی ω سرعت خطی V و نیروی اعمالی F تعیین کننده کیفیت اتصال لایه روکشی با زیر لایه هستند در این تحقیق از آلیاژ آلومینیوم LM13به عنوان زیر لایه و مفتول های ریختگی حاوی 25 درصد سیلیسیم نیز به عنوان مفتول های مصرفی استفاده گردیدند. هدف از ارائه این مقاله بررسی تاثیر افزایش سرعت خطی بر ضخامت و کیفیت اتصال لایه روکشی با زیر لایه است نتایج به دست آمده از تصویرهای نوری والکترون روبشی حاکی از اتصال خوب لایه روکشی با زیر لایه است، به گونه ای که با افزایش سرعت خطی در محدوده بهینه پارامترهای روکشی، ضخامت لایه روکشی کاهش می یابد. همچنین نتایج حاصل از ازمون میکروسختی نشان می دهند که با فاصله گرفتن از سطح لایه روکشی و نزدیک شدن به فصل مشترک اتصال، سختی لایه روکشی نیز کاهش می یابد. لازم به ذکر است که سختی لایه روکشی ایجادشده به دلیل انجام کار مکانیکی، از سختی مفتول مصرفی قبل از انجام فرآیند بیشتر است که بیشترین سختی نیز مربوط به سطح لایه روکشی با سختی 322 ویکرز است.

کلیدواژه ها:

فرآیند سطح کاری اصطکاکی ، آلومینیوم LM13 ، سرعت خطی