ارزیابی اثربخشی آموزش ارگونومی در اصلاح روش های کاری در کارکنان اداری بیمارستان

زمینه و هدف: کار با کامپیوتر در مدت طولانی، در شرایط استاتیک و وضعیت بدنی نامناسب ممکن است منجر به ناراحتی های اسکلتی – عضلانی شود. هدف از مطالعه حاضر اثربخشی آموزش و تمرین او بهبود روش کار میان کاربران کامپیوتر در مشاغل اداری در سال 1395 بوده است.روش کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت مداخله ای روی 28 نفر از کارکنان اداری بیمارستان ولایت دامغان اجرا شد. به منظور تعیین سطح احتمال خطر ارگونومیکی، وضعیت بدنی افراد قبل و 6 ماه بعد از مداخله با کمک روش ROSA ارزیابی شد. همچنین به منظور افزایش آگاهی پرسنل از برنامه های آموزش اصول ارگونومیکی استفاده شد. در نهایت از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تی مستقل برای تجزیه و تحلیل دادههای آماری استفاده شد.یافته ها: پیش از اجرای برنامه مداخله آموزشی مهم ترین ریسک فاکتور در وضعیت های بدنی افراد به ترتیب در نواحی گردن ( 0 / 009-P)، آرنج ( 0 / 019-P) و شانه ( 0 / 031-P) بوده که پس از مداخله این سطح خطر در اندام های یادشده کاهش یافت و این مقدار تغییر، معنیدار بود. همچنین متغیرهای سن ( 0/028-P)، جنسیت ( 0 / 015-P)، شاخص توده بدنی ( 0/ 040-P)، سطح تحصیلات ( 0/ 047-P و سابقه شغلی ( 0/025-P) تاثیر معنادار بر امتیاز نهایی ROSA داشت.نتیجه گیری: نتایج، بیانگر شیوع علایم اختلالات اسکلتی – عضلانی و سطح ریسک ارگونومیک محاسبه شده به روش ROSA است که به مداخله ارگونومی در طراحی محیط، ابزار و تجهیزات همزمان با مداخله آموزشی نیاز دارد.

کلیدواژه ها:

ارگونومی ، مداخله آموزشی ، کارکنان اداری ، روش ارزیابی ROSA