القا کالوس و پیازچه در ریزنمونه پیاز نرگس شهلا (Narcissus tazetta L.) تحت اثر تیمارهای هورمونی

گیاه نرگس اغلب از طریق تکثیر رویشی ازدیاد می یابد، استفاده از این روش مانع تنوع ژنتیکی گسترده می شود. این موضوع به خصوص در مورد برخی از گیاهان پیازی تک لپه ای چون نرگس صدق می_کند. معمولا تعداد پیازهای جدیدی که از طریق تکثیر رویشی به وجود میآید کم است، از این رو جهت تکثیر سریع و همچنین تولید کالوس این گیاه جهت استخراج متابولیت های ثانویه، تکثیر درون شیشه ای نرگس مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به منظور تهیه یک روش مناسب جهت تولید پیازچه ها و القا کالوس در نرگس شهلا با نام علمی (.Narcissus tazetta L) انجام شده است. جداکشت های تهیه شده از فلسهای پیاز پس از سترون سازی به محیط کشت پایه MS منتقل شد. تنظیم کننده های مختلف رشد جهت القا کالوس و پیازچه شامل غلظتهای مختلفی از هورمونهای سیتوکینینی(BAP و(KIN و هورمون اکسینی (2,4-D) بود. به تمام محیطهای کشت 3٪ ساکارز و 0/8 ٪ آگار میکروبیولوژی اضافه شد. جداکشت ها برای ایجاد کالوس به شرایط تاریکی و جهت تولید پیازچه ها تحت دوره نوری 16ساعت روشنایی8 / ساعت تاریکی و دمای 23±2 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. نتایج حاصل نشان داد که جداکشت های پیاز در تیمار هورمونی 2/5 mg/L BAP+ 2/5 mg/L 2,4-D بیشترین درصد القا کالوس 100)٪) را داشتند و بهترین تیمار هورمونی جهت تولید پیازچه 1 mg/L BAP+ 1 mg/L 2,4-Dبود.

کلیدواژه ها:

پیازچه نوپدید ، تنظیم کننده رشد ، ریزازدیادی ، کال زایی ، نرگس شهلا ، .Narcissus tazetta