اثرات آللوپاتیک عصاره متانولی برگ و غلاف ارغوان Cercis siliquastrum بر جوانه زنی بذر گندم، کنجد و جو

ارغوان معمولی Cercis siliquastrum به عنوان درخت زینتی کاشته شده و مناسب احیاء و جنگل کاری در مناطق خشک میباشد. گل و میوه نیام دار مشخصه این تیره است. با توجه به همجواری و تداخل محل رویش طبیعی و مصنوعی این گونه با اکوسیستم های زراعی هدف از این آزمایش بررسی اثر غلظتهای مختلف عصاره برگ و غلاف گیاه ارغوان معمولی بر شاخص های فیزیولوژیک رشد در بذرهای گندم، جو و کنجد میباشد. بررسی روابط آللوپاتیک میان گیاهان میتواند جایگزین مناسبی برای مواد شیمیایی آسیب رسان مورد استفاده به عنوان علفکش باشد. در قالب یک طرح آزمایشی اثر غلظت های مختلف 100)، 50، 25و (12/5 از عصاره متانولی برگ و غلاف گیاه ارغوان بر جوانه زنی سه گونه گندم، جو و کنجد مورد بررسی قرار گرفت. در غلظتهای کمتر این عصاره اثرات دگرآسیبی معنیداری نشان نداد. غلظت 25 گرم بر لیتر عصاره وزن ریشه چه کنجد را نسبت به شاهد بصورت معنی دار افزایش داده است. به نظر می سد شاخصهایی که طول را ارزیابی می نمایند ( طول ریشه چه و طول برگچه) حساسیت بیشتری به عصاره برگ و عصاره نیام میوه گیاه ارغوان نسبت به شاخص های وزنی مانند وزن کل ، وزن برگچه و وزن ریشه چه نشان می دهند. حساسیت و مقاومت گونه ها نسبت به عصاره برگ و عصاره نیام میوه گیاه ارغوان با هم تفاوت معنی دار دارد.به طور کلی به نظر می رسد در شرایط طبیعی بقایای برگ و میوه گیاه ارغوان نمی تواند تاثیر معنی داری بر رشد و نمو گونه های مجاور داشته باشد. استفاده از این بقایا به منظور استخراج ترکیبات دارای ویژگی آللوپاتی نیز تایید نگردید.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، ارغوان معمولی ، شاخصهای رشد ، جوانه زنی