اولویت بندی و تحلیل عوامل شکست استارتاپ ها با استفاده از رویکرد تلفیقی دیمتل و تحلیل سلسله مراتبی

کسب و کارهای نوپا یا استارتاپ ها نقشی اساسی در اشتغال زایی و افزایش تولید دارند. این در حالی است که عوامل مختلفی در شکست و موفقیت این کسب و کارها موثر هستند؛ تحقیقات درمورد شرکت های نوپای موفق و بر مطالعات کمی برای یافتن عوامل تعیین کننده موفقیت متمرکز هستند در حالی که درس های متعددی را که می توان با بررسی داستان هایی از شرکت های نوپا که شکست خوردند گرفت نادیده می گیرند. بنابراین، این پژوهش به شناسایی و اولویت بندی عوامل شکست کسب و کارهای نوپا می پردازد. هدف این مقاله شناسایی تاثیرگذارترین عوامل موثر در شکست استارتاپ ها و رتبه بندی عوامل شناسایی شده با روش تحلیل سلسله مراتبی و تعیین شدت بین این عوامل به صورت کمی با استفاده از روش دیمتل می باشد و روش تحقیق از حیث هدف کاربردی است زیرا نتیجه انجام این تحقیق به شرکت های نوپا کمک می کند تا بتواند موثرترین عوامل شکست را شناسایی کنند و با بکارگیری روش مدیریتی و استراتژی مناسب از شکست جلوگیری نمایند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده و جهت تایید روایی از تحلیل محتوا و جهت تایید پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. در تحقیق حاضر عوامل شکست شرکت های کارآفرین نوپا با استفاده از ادبیات تحقیق و نظرات خبرگان شناسایی گردید. بنابراین شش عامل عدم نیاز بازار ، رهبری و تیم ضعیف، عدم نقدینگی و مسائل هزینه/ درامد، تولید بدون مدل کسب و کار، عدم انگیزه و اشتیاق برای کار و زحمت، عدم توجه به مصرف کننده به عنوان مهمترین عوامل شناسایی شدند. سپس با استفاده از رویکرد ترکیبی دیمتل و تحلیل سلسله مراتبی به اولویت بندی عوامل اقدام گردید. عوامل عدم نیاز بازار و رهبری و تیم ضعیف در اولویت بالاتری نسیت به سایر عوامل قرار دارند. عامل رهبری و تیم ضعیف تاثیرگذارترین عامل موثر در شکست استارتاپها بوده و تاثیرپذیرترین عامل، عدم توجه به مصرف کننده است. عوامل تاثیرگذار عدم نیاز بازار، رهبری و تیم ضعیف، تولید بدون مدل کسب و کار می باشند؛ در نتیجه تمرکز کارافرینان باید بر روی این عوامل بوده و توجه بیشتری بر روی این عوامل صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

کسب و کار نوپا (استارتاپ) ، دیمتل ، عوامل شکست