انتخاب صحیح بر مبنای تفکر و تعقل
امیرحسین مقصودلو متولد ۳۰ شهریورماه سال ۱۳۶۶ شمسی با نام مستعار امیر تتلو در جوامع امروزی شهرت دارد. او در چند سال اخیر ساکن کشور ترکیه بود که برابر اطلاعات موجود توسط پلیس ترکیه دستگیر و توسط کنسولگری در مرز بازرگان استان آذربایجان غربی تحویل پلیس و دستگاه قضایی ایران شده است.
حال علت اینکه چرا این خواننده زیر زمینی دستگیر شد و چه سرنوشتی در انتظار اوست مهم نیست و دقیقا نکته مهم این است که او را از دست خودش نجات داده اند. نه تنها او بلکه سلبریتی هایی که در حاشیه زندگی می کنند، پس از مدتی در دامی که ساخته خود آنهاست گرفتار و مغلوب لبه دیگر تیغ شهرت در فضای بی دروپیکر مجازی می شوند.
سلبریتی یا چهره معروف در اصطلاح به اشخاصی گفته می شود که بدون دلیل به خصوصی قابل شناسایی هستند و یا از طریق ارتباط با چهره های مشهور دیگر و عمدتا از طریق رسانه ها به شهرت می رسند. در حقیقت این اصطلاح واژه ای برای فریب و حاکی از آن است که این افراد دارای استعداد و توانایی به خصوصی نمی باشند. در کل فرهنگ شهرت موضوعی است که دائما در حال تغییر است. در خصوص موضوع مطرح شده در مورد امیر تتلو او فقط یک نمونه محسوب می شود و چه بسیار افراد دیگری در سطح فضای مجازی دارای شهرت اند که مثال زدنی هستند. هم اکنون در فضای مجازی خاصه پلتفرم های تصویر محور نظیر اینستاگرام، فارغ از بحث جنسیت، افراد زیادی هستند که هر یک مستعد تبدیل شدن به تتلو هستند. حسرت گذشته انسان را به نابودی می کشاند و یاس و ناامیدی آینده را از بین می برد. حقیقتا تفکر نوعی توانایی است که وجه تمایز بین انسان و سایر موجودات زنده را رقم می زند.
جامعه ایرانی ما دارای آداب رسوم و فرهنگ خاصی است که ریشه در سیره ائمه اطهار علیهم السلام و سبک زندگی اسلامی دارد که این نوع زندگی برای سعادتمندی بشر بسیار مفید است.
اما گاهی اوقات هنرمند نماها یا سلبریتی هایی که در حوزه های هنری مانند نمایش، سینما، موسیقی و یا حوزه هایی مانند ورزش و غیره فعالیت دارند، تضادها و تعارض هایی با عرف جامعه پیدا می کنند. امام علی علیه السلام می فرمایند: «برخی وقتی محتاج می شوند هیچ تقوایی ندارند» و این جمله دقیقا حکایت جمع کثیری از سلبریتی هایی است که عقده دیده شدن دارند. نظرات و بیانیه های مختلفی از جامعه شناسان سرشناس منتشر شده است که مفهوم بنیادین آنها به صورت مشترک این است که برخی از سلبریتی ها در قبال فرهنگ و وطن خود هیچ مسئولیتی ندارند و جغرافیای حضور فیزیکی آنها اصلا اهمیتی ندارد. اغلب مواضعی هم که درباره موضوعات مختلف تحت نقاب میهن پرستی به صورت دارند، بیش از آنچه برگرفته از حس انسان دوستی و احساس وظیفه و مسئولیت در مورد جامعه باشد، در جهت منافع مادی است.
آنها برای کوچک ترین وقایع و حوادث در نقاط مختلف جهان سوگواری می نمایند و اشک می ریزند تا نظر دولت های غربی را به خود جلب نمایند. اما در برابر ظلم و ستم و هرگونه عمل غیرانسانی که به مسلمانان جهان مانند فلسطین تحمیل می شود یا هرگونه رخدادی در کشور ایران با سکوت آنها مواجه است و یا بعضا مواضع آنها بوی غرب می دهد. موضوع اینجاست که آیا حساب کاربری این سلبریتی ها واقعا توسط مخاطبان این رسانه های اجتماعی به آن حجم از دنبال کننده می رسد و حتی تیک آبی دریافت می کنند؟ آیا باور کنیم که سرویس پشتیبانی کننده این پیام رسان ها یا رسانه های اجتماعی هیچ دخالتی در امر رشد صفحه کاربری این سلبریتی ها ندارند؟
رسانه های داخلی باید به صورت هدفمند نظام مند و برنامه ریزی شده برای تمام سلیقه های فکری و طبقات اجتماعی از هر مجاری دسترسی رسانه ای که برای آنها آسان و میسر است، اقدام به برقراری ارتباط مستقیم نموده و زمینه های گفتگو را فراهم سازند. متولیان امر سواد رسانه ای و دستگاه های متبوعه فرهنگ سازی می بایست چهره پشت نقاب زیبای این سلبریتی ها را نمایش دهند و به جامعه اثبات نمایند که هیچ یک از آنها الگوی مناسبی نیستند.
پدرام صنعتی (مولف و پژوهشگر حوزه علوم رایانه، فناوری اطلاعات و ارتباطات و سواد رسانه ای)