کاربرد مفاهیم نظریه آشوب و تئوری های پیچیدگی در نوآوری و خلاقیت در سازمان ها

در عصر حاضر، اکثر جوامع و سازمان ها به دنبال تغییر، تحول و نوآوری در فرآیندها و ساختارهای خود بوده و بدین منظور درپی روش های نوین و مفاهیم کارا در این زمینه هستند. امروزه نظریه آشوب و تئوری های پیچیدگی زمینه مناسبی را برای تحقیق و پژوهش در عرصه های گوناگون به وجود آورده است. این نظریه ها، نگرشی سیستمی به تغییرات و تبدیلات در سازمان ها دارند. براساس نظریه آشوب، در فرآیند تغییر و تحول در سیستم ها، تغییر، به طور متناوب از آشوب به نظم و از نظم به آشوب در جریان است. این رفتار پویا از طریق ساختارهای خاصی عمل می نماید که آزادی لازم برای سیستم را فراهم می آورند تا به گونه ای خلاق، ترتیبات درونی نوینی را جهت آرایش اجزا و عناصر خویش بازیابد. در این مقاله، سعی بر آن است تا با توجه به مفاهیم نظریه آشوب و تئوری های پیچیدگی مانند خود نظم دهی، اثر پروانه ای، ساختارهای فراکتالی، لبه آشوب و ... چگونگی بروز نوآوری و خلاقیت در سازمان ها و همچنین کاربرد این مفاهیم را مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

نظریه آشوب ، نوآوری ، خلاقیت ، تئوری های پیچیدگی ، خود سازمان دهی