دارایی های نامشهود (ارزشی ) دولت ها

هدف: حسابداري جز لاينفک فرآيند پاسخگويی است . دولت ها اغلب فعالیت هاي حاکمیتی و غیرمبادله اي انجام می دهند.از آنجا که منابع عمومی تحت مديريت مسئولان دولتی است ، آنان بايد بگونه اي دربرابر اين منابع پاسخگو باشند که منجر به حداکثر ساختن خدمت رسانی و بهره عمومی شود. پاسخگويی در برابر جامعه از طريق گزارشات مالی صادره از سیستم حسابداري صورت میگیرد. تمام اين منابع بايد بطور قابل اتکا اندازه گیري و در وضعیت مالی دولت ها افشا شوند.يکی از اين منابع که حاوي جريان اقتصادي و اطلاعات ارزشی غیرمالی براي دولت ها است ، دارايی هاي نامشهود می باشد که بدلیل فقدان ارزش بازار ي که بتواند همه ابعاد کیفیتی اجتماعی و اقتصادي آن ها را برآورد کند، اغلب شناسايی نمی شوند . وجود اين دارايی ها براي دولت ها به منزله مولفه هاي رقابتی است.اعتبار، شهرت ، ارتباطات قوي ، اعتماد، مشروعیت ، برابري و....از جمله اين دارايی ها در بخش عمومی بشمار می روند.روش شناسی: روش پژوهش ما در اين مقاله ، روش کیفی است .ما با بررسی ادبیات موجود از ديرباز تا کنون به جمع آوري محتواي حسابداري اين عناصر ، طريقه شناسايی، مدل هاي موجود و مزاياي ناشی اين دارايی ها براي جامعه پرداخته ايم. يافتهها: نتايج نشان می دهد اغلب دارايی هاي نامشهود بخش دولت ها به رغم اهمیت خود در پیامد هاي اجتماعی ، عمومی واقتصادي براي به دلايلی همچون : فقدان ارزش بازار قابل اتکا، مشکل بودن تعیین ارزش هاي کیفی آنها و منحصر بفرد بودنشان در بخش عمومی ، شناسايی و افشا نمی شوند.از آنجا که اين دارايی ها می توانند منجربه ارزيابی عملکرد دولت ها و مبنايی براي قضاوت شهروندان شوند ش ناسايی و افشا آنها ضروري است.

کلیدواژه ها:

درارایی های ارزشی نامشهود ، دارایی های معنوی بخش عمومی ، مدل های سرمایه فکری ، ارتباطات