الگوی معماری نگه داشت منابع انسانی ناجا

زمینه و هدف: معماری نگه داشت منابع انسانی تلاش می کند با حفظ سلامت، بهبود رضایت و ارتقاء تمایل کارکنان به ادامه همکاری، سازمان ها را در استفاده از ارزشمندترین منبع خود یاری کند. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی معماری نگه داشت منابع انسانی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران انجام شد. روش: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی بوده و با رویکرد ترکیبی انجام شد. در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون و در بخش کمی از روش های دیمتل و دلفی فازی استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی و کمی کارکنان نیروی انتظامی و و خبرگان سازمانی و دانشگاهی بودند. نمونه آماری در بخش کیفی، به صورت هدفمند ۲۲ نفر، در بخشی کمی؛ در روش دیمتل فازی ۲۲ نفر و در روش دلفی فازی ۱۶ نفر از از کارکنان و خبرگان سازمانی و دانشگاهی به صورت هدفمند بودند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسش نامه های دیمتل و دلفی فازی بود. از روش تحلیل مضمون برای تحلیل داده ها در بخش کیفی و از تکنیک های دیمتل و دلفی فازی برای تحلیل داده ها در بخش کمی استفاده شد. یافته ها: در معماری نگه داشت منابع انسانی، یافته های بخش کیفی پژوهش نشان داد نگه داشت منابع انسانی از دیدگاه کارکنان نیروی انتظامی دارای سه بعد اصلی سلامت کارکنان با مولفه های سلامت جسم و سلامت روان، بعد رضایت کارکنان با مولفه های رضایت از شغل، رضایت از مدیران و رضایت از سازمان و بعد تمایل کارکنان شامل مولفه های تعهد کارکنان، فرصت های توسعه، معیشت و تعادل بین کار و زندگی کارکنان است و یافته های بخش کمی نشان داد از دیدگاه کارکنان نیروی انتظامی، حفظ سلامت مهم ترین بعد و ایجاد فرصت پیشرفت برای کارکنان، تاثیرگذارترین مولفه نگه داشت منابع انسانی سازمان است. نتایج: از دیدگاه خبرگان برای معماری نگه داشت منابع انسانی و دستیابی به شرایط مطلوب، تغییر در قوانین، خط مشی ها، مقررات و رویه های سازمانی لازم و ضروری است.

کلیدواژه ها:

معماری ، نگه داشت منابع انسانی ، سلامت کارکنان ، رضایت کارکنان ، نیروی انتظامی