بررسی رابطه سبک های رهبری مدیران با یادگیری سازمانی در مدارس

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه سبک­های رهبری مدیران با یادگیری سازمانی در مدارس مقطع متوسطه شهرستان ری است. این پژوهش از نوع توصیفی– همبستگی بوده و  جامعه آماری آن معلمان و کادر اجرایی دبیرستان­های دخترانه و پسرانه شهرستان ری است و ۷۳۸  دبیر از میان ۱۷۹۲ نفر به­عنوان نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند. برای تعیین سبک رهبری و یادگیری سازمانی از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تعیین پایایی از تحلیل عاملی و روش لوپ استفاده شد و در نهایت، پایایی محاسبه شده برای پرسشنامه سبک رهبری به­روش آلفای کرونباخ ۸۷/۰ و برای پرسشنامه یادگیری سازمانی ۹۴/۰ به­دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها، روش آمار توصیفی و آمار استنباطی(رگرسیون چندگانه به­روش گام به­گام و ضریب همبستگی پیرسون) به­کار گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد بین سبک­های رهبری مدیریتی، مشارکتی، تبادلی، اخلاقی، پست مدرن، و اقتضایی  با یادگیری سازمانی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد و این متغیرها در مجموع ۶۳ درصد واریانس یادگیری سازمانی را تبیین  می­کنند. رهبری مشارکتی بیشترین سهم را در تبیین یادگیری سازمانی دارد(۴۵ درصد). به بیان دیگر، مدارسی که  مدیر آنها دارای سبک رهبری مشارکتی است، از یادگیری سازمانی در حد مطلوبی برخوردار هستند. 

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، یادگیری سازمانی ، مدارس متوسطه