اثربخشی آموزش معکوس بر جهت گیری هدف در یادگیری درس زبان انگلیسی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی راهبرد آموزش معکوس بر بهبود جهت­گیری هدف و مولفه­های آن در دانش­آموزان دختر دوره دوم متوسطه در درس زبان انگلیسی انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه­آزمایشی با پیش­آزمون و پس­آ­زمون با یک گروه گواه بود؛ که جامعه­ی آماری آن کلیه دانش­آموزان دختر پایه دهم تجربی دوره­ی دوم متوسطه شهر کلیبر در سال­تحصیلی۹۶-۹۵ می­باشد؛ که از میان آن­ها نمونه­ای به حجم ۳۴ نفر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی، ۱۸ نفر در گروه آزمایش و ۱۶ نفر در گواه قرار گرفتند. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه­ی جهت­گیری­ هدف میدگلی و همکاران(۱۹۹۸) استفاده شد. در ابتدا پرسشنامه به عنوان پیش­آزمون بر روی هر دوگروه(آزمایش و گواه) اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه تحت راهبرد آموزش معکوس؛ و گروه گواه طبق معمول تحت روش سنتی(مستقیم) در درس زبان انگلیسی قرار گرفتند. بعد از اتمام جلسات آموزشی، بر روی هر دو گروه پس­آزمون اجرا شد. داده­ها با بهره­گیری از آمار توصیفی و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیری) تحلیل شدند. یافته­ها: یافته­های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان دادند، راهبرد آموزش معکوس بر جهت­گیری هدف دانش­آموزان موثر بوده­است(۰۵/۰p <)؛ همچنین براساس نتایج، آموزش معکوس برمولفه­های اهداف تبحری(۰۰۱/۰p < ،۹۹۶/۲۷F=) و عملکردی(۰۰۱/۰p < ،۵۵۰/۳۶F=) تاثیر معنی­دار، ولی بر روی اهداف اجتنابی(۳۱۴/۰P= ،۰۴۸/۱F=) تاثیر معنی­داری نداشت. نتیجه­گیری: این نتایج حاکی از آن است که آموزش معکوس باعث بهبود جهت­گیری هدف در یادگیری می­شود. بنابراین مطالعه پیگیری برای بررسی بیشتر کاربرد آموزش معکوس در دانش­آموزان مختلف و روش­های آموزشی ضروری است.

کلیدواژه ها:

آموزش معکوس ، جهت گیری هدف در یادگیری ، زبان انگلیسی ، دانش آموزان